Το Ετήσιο Ερευνητικό Συνέδριο του MIT Energy Initiative υπογραμμίζει στρατηγικές για την εφαρμογή μεγάλης κλίμακας μειώσεων στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στον κόσμο.
Ο κόσμος τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό από συζητήσεις σχετικά με την ανάγκη περιορισμού των εκπομπών άνθρακα και επικεντρώνεται περισσότερο στη δράση — ανάπτυξη, εφαρμογή και ανάπτυξη των τεχνολογικών, οικονομικών και πολιτικών μέτρων για να τονωθεί η κλίμακα των μειώσεων που απαιτούνται μέχρι τα μέσα -αιώνας. Αυτό ήταν το μήνυμα που έδωσε ο Robert Stoner, ο προσωρινός διευθυντής του MIT Energy Initiative (MITEI), στην εναρκτήρια ομιλία του στο Ετήσιο Ερευνητικό Συνέδριο του MITEI 2023.
Στο διήμερο συνέδριο συμμετείχαν μέλη ΔΕΠ, ερευνητές, βιομηχανικοί και οικονομικοί ηγέτες, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και φοιτητές, καθώς και περισσότεροι από 50 διαδικτυακοί συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο.
Τεχνολογία και Οικονομικά της Δράσης για το Κλίμα
«Βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικό σημείο καμπής. Έχουμε αυτό το στενό παράθυρο στο χρόνο για να μετριάσει τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής μεταμορφώνοντας ολόκληρο το ενεργειακό μας σύστημα και την οικονομία», δήλωσε ο Jonah Wagner, επικεφαλής στρατηγικής του Γραφείου Δανειακών Προγραμμάτων του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE), σε ένα από τα συνέδρια. βασικές ομιλίες.
Διαβάστε επίσης: Πώς μια συσκευή θα μπορούσε να βοηθήσει στη μεταμόρφωση του ηλεκτρικού μας δικτύου
Ωστόσο, οι λύσεις υπάρχουν, είπε. «Οι περισσότερες από τις τεχνολογίες που πρέπει να αναπτύξουμε για να παραμείνουμε κοντά στον διεθνή στόχο της θέρμανσης κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου είναι αποδεδειγμένες και έτοιμες για χρήση», είπε. «Έχουμε πάνω από το 80 τοις εκατό των τεχνολογιών που θα χρειαστούμε μέχρι το 2030 και τουλάχιστον τις μισές από τις τεχνολογίες που θα χρειαστούμε μέχρι το 2050».
Για παράδειγμα, ο Βάγκνερ επεσήμανε τον νέο προηγμένο πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής που τέθηκε σε λειτουργία κοντά στην Augusta της Τζόρτζια — τον πρώτο νέο πυρηνικό αντιδραστήρα που κατασκευάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια γενιά, εν μέρει χρηματοδοτούμενος από δάνεια της DOE. «Θα είναι η μεγαλύτερη πηγή καθαρής ενέργειας στην Αμερική», είπε. Αν και η εφαρμογή όλων των απαραίτητων τεχνολογιών στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τα μέσα του αιώνα θα κοστίσει περίπου 10 τρισεκατομμύρια δολάρια ή περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα θα προέλθουν από τον ιδιωτικό τομέα, είπε.
Κατανεμημένες ενεργειακές στρατηγικές και οφέλη
Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν αυτό που περιγράφει ως «ένα τσουνάμι κατανεμημένης παραγωγής ενέργειας», ένα βασικό παράδειγμα της στρατηγικής που απαιτείται στο μέλλον, είπε, είναι η ενθάρρυνση της ανάπτυξης εικονικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής (VPPs). Το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας των ΗΠΑ αναπτύσσεται, είπε, και θα προσθέσει 200 γιγαβάτ ζήτησης αιχμής μέχρι το 2030. Αλλά αντί να κατασκευάζονται νέοι, μεγάλοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής για την ικανοποίηση αυτής της ανάγκης, μεγάλο μέρος της αύξησης μπορεί να καλυφθεί από τα VPP, είπε. «Συσσωρεύσεις κατανεμημένων ενεργειακών πόρων, όπως ηλιακός σε ταράτσα με μπαταρίες, όπως ηλεκτρικά οχήματα (EV) και φορτιστές, όπως έξυπνες συσκευές, εμπορικά και βιομηχανικά φορτία στο δίκτυο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί για να εξισορροπήσουν την προσφορά και τη ζήτηση, όπως ακριβώς ένας παραδοσιακός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής. ” Για παράδειγμα, μετατοπίζοντας την ώρα ζήτησης για ορισμένες εφαρμογές όπου ο χρονισμός δεν είναι κρίσιμος, όπως η επαναφόρτιση των EV αργά τη νύχτα αντί αμέσως μετά την επιστροφή στο σπίτι από την εργασία όταν η ζήτηση μπορεί να κορυφωθεί, μπορεί να μετριαστεί η ανάγκη για επιπλέον ισχύ αιχμής.
Τέτοια προγράμματα «προσφέρουν ένα ευρύ φάσμα πλεονεκτημάτων», συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής προσιτότητας, της αξιοπιστίας και της ανθεκτικότητας, της απαλλαγής από τον άνθρακα και της μείωσης των εκπομπών. Αλλά η εφαρμογή τέτοιων συστημάτων σε ευρεία κλίμακα απαιτεί κάποια εκ των προτέρων βοήθεια, εξήγησε. Η πληρωμή για τους καταναλωτές για να εγγραφούν σε προγράμματα που επιτρέπουν τέτοιες προσαρμογές χρόνου «είναι το μεγαλύτερο μέρος του κόστους» της δημιουργίας VPP, λέει, «και αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα χρήματα που δαπανώνται για VPP επιστρέφουν στις τσέπες των Αμερικανών καταναλωτών». Αλλά για να συμβεί αυτό, υπάρχει ανάγκη για τυποποίηση των λειτουργιών VPP «ώστε να μην αναδημιουργούμε τον τροχό κάθε φορά που αναπτύσσουμε έναν πιλότο ή μια προσπάθεια με ένα βοηθητικό πρόγραμμα».
Extreme Weather and Energy Innovation στο MIT
Η άλλη κεντρική ομιλήτρια του συνεδρίου, η Anne White, η αντιπρόεδρος και αναπληρώτρια αντιπρόεδρος για τη διοίκηση έρευνας στο MIT, ανέφερε καταστροφικές πρόσφατες πλημμύρες, πυρκαγιές και πολλές άλλες ακραίες καιρικές κρίσεις σε όλο τον κόσμο που έχουν επιδεινωθεί από την κλιματική αλλαγή. «Είδαμε με μυριάδες τρόπους ότι οι ενεργειακές ανησυχίες και οι ανησυχίες για το κλίμα είναι ένα και το αυτό», είπε. «Έτσι, πρέπει επειγόντως να αναπτύξουμε και να κλιμακώσουμε λύσεις χαμηλών εκπομπών και μηδενικών εκπομπών άνθρακα για να αποτρέψουμε τη μελλοντική υπερθέρμανση. Και πρέπει να το κάνουμε αυτό με μια πρακτική προσέγγιση βασισμένη σε συστήματα που λαμβάνει υπόψη την αποτελεσματικότητα, την οικονομική προσιτότητα, την ισότητα και τη βιωσιμότητα για το πώς ο κόσμος θα καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες».
Υποστήριξη της πρώιμης καινοτομίας και της συμμετοχής των μαθητών
Ο White πρόσθεσε ότι στο MIT, «κινητοποιούμε τα πάντα». Οι άνθρωποι στο MIT αισθάνονται ένα ισχυρό αίσθημα ευθύνης για την αντιμετώπιση αυτών των παγκόσμιων ζητημάτων, είπε, «και νομίζω ότι είναι επειδή πιστεύουμε ότι έχουμε εργαλεία που μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά».
Ανάμεσα στις συγκεκριμένες πολλά υποσχόμενες τεχνολογίες που προέκυψαν από τα εργαστήρια του MIT, επεσήμανε, είναι η ταχεία ανάπτυξη της τεχνολογίας σύντηξης που οδήγησε στην spinoff εταιρεία του MIT Commonwealth Fusion Systems, η οποία στοχεύει να κατασκευάσει μια μονάδα επίδειξης ενός πρακτικού αντιδραστήρα ισχύος σύντηξης μέχρι το τέλος της δεκαετίας. . Αυτό είναι αποτέλεσμα έρευνας δεκαετιών, τόνισε – τα είδη επικίνδυνων εργασιών πρώιμου σταδίου που μόνο τα ακαδημαϊκά εργαστήρια, με τη βοήθεια κρατικών επιχορηγήσεων, μπορούν να πραγματοποιήσουν.
Για παράδειγμα, επεσήμανε τα περισσότερα από 200 έργα που το MITEI έχει παράσχει κεφάλαια εκκίνησης 150.000 $ έκαστο για δύο χρόνια, συνολικά πάνω από 28 εκατομμύρια δολάρια μέχρι σήμερα. Αυτή η έγκαιρη υποστήριξη είναι «ένα βασικό μέρος της παραγωγής του είδους μεταμορφωτικής καινοτομίας που γνωρίζουμε ότι όλοι χρειαζόμαστε». Επιπλέον, το The Engine του MIT βοήθησε επίσης να ξεκινήσει όχι μόνο η Commonwealth Fusion Systems, αλλά και η Form Energy, μια εταιρεία που κατασκευάζει εργοστάσιο στη Δυτική Βιρτζίνια για την κατασκευή προηγμένων μπαταριών σιδήρου-αέρα για αποθήκευση ανανεώσιμης ενέργειας, και πολλών άλλων.
Πάνελ για την τεχνολογία, την πολιτική και τις επενδύσεις
Μετά από αυτό το θέμα της υποστήριξης της πρώιμης καινοτομίας, το συνέδριο παρουσίασε δύο πάνελ που χρησίμευσαν για να τονίσουν το έργο των φοιτητών και των αποφοίτων και των εταιρειών startup που σχετίζονται με την ενέργεια. Αρχικά, μια έκθεση startup, με συντονιστή την Catarina Madeira, τη διευθύντρια του Startup Exchange του MIT, παρουσίασε παρουσιάσεις σχετικά με επτά πρόσφατες spinoff εταιρείες που αναπτύσσουν τεχνολογίες αιχμής που προέκυψαν από την έρευνα του MIT. Αυτά περιελάμβαναν:
- Η Aeroshield, αναπτύσσει ένα νέο είδος υψηλής μόνωσης παραθύρων χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό υλικό αερογέλης.
- Sublime, η οποία αναπτύσσει σκυρόδεμα χαμηλών εκπομπών.
- Found Energy, αναπτύσσοντας έναν τρόπο χρήσης ανακυκλωμένου αλουμινίου ως καύσιμο.
- Veir, ανάπτυξη υπεραγώγιμων γραμμών ηλεκτρικής ενέργειας.
- Emvolom, ανάπτυξη φθηνών πράσινων καυσίμων από απαέρια.
- Boston Metal, ανάπτυξη διεργασιών παραγωγής χαμηλών εκπομπών για χάλυβα και άλλα μέταλλα.
- Transaera, με ένα νέο είδος αποδοτικού κλιματισμού. και
- Carbon Recycling International, που παράγει φθηνό καύσιμο υδρογόνου και αέριο σύνθεσης.
Αργότερα στο συνέδριο, ένας «μαθητικός διαγωνισμός slam» παρουσίασε παρουσιάσεις από 11 μαθητές που περιέγραψαν αποτελέσματα ενεργειακών έργων στα οποία εργάζονταν το περασμένο καλοκαίρι. Τα έργα ήταν τόσο διαφορετικά όσο η ανάλυση της αντίθεσης στα αιολικά πάρκα στο Maine, ο καλύτερος τρόπος κατανομής των σταθμών φόρτισης EV, η βελτιστοποίηση της παραγωγής βιοενέργειας, η ανακύκλωση του λιθίου από τις μπαταρίες, η ενθάρρυνση της υιοθέτησης αντλιών θερμότητας και η ανάλυση συγκρούσεων σχετικά με την τοποθεσία του ενεργειακού έργου. Οι παρευρισκόμενοι ψήφισαν για την ποιότητα των παρουσιάσεων των φοιτητών και η φοιτήτρια ηλεκτρολόγων μηχανικών και πληροφορικής Tori Hagenlocker ανακηρύχθηκε νικήτρια της πρώτης θέσης για την ομιλία της σχετικά με την υιοθέτηση της αντλίας θερμότητας.
Οι μαθητές συμμετείχαν επίσης σε μια προσθήκη για πρώτη φορά στο συνέδριο: μια συζήτηση σε πάνελ μεταξύ πέντε σημερινών ή πρόσφατων φοιτητών, δίνοντας την άποψή τους για τα σημερινά ενεργειακά ζητήματα και προτεραιότητες και πώς εργάζονται για να κάνουν τη διαφορά. Ο Andres Alvarez, ένας πρόσφατος πτυχιούχος πυρηνικής μηχανικής, περιέγραψε τη δουλειά του με μια startup επικεντρωμένη στον εντοπισμό και την υποστήριξη ιδεών σε αρχικό στάδιο που έχουν δυνατότητες. Η μεταπτυχιακή φοιτήτρια Dyanna Jaye των αστικών σπουδών και σχεδιασμού μίλησε για το έργο της βοηθώντας στη δημιουργία μιας ομάδας που ονομάζεται Sunrise Movement για να προσπαθήσει να οδηγήσει την κλιματική αλλαγή ως κορυφαία προτεραιότητα για τη χώρα και για το έργο της που βοηθά στην ανάπτυξη του Green New Deal.
Ο Peter Scott, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στη μηχανολογία που μελετά την παραγωγή πράσινης υδρογόνου, μίλησε για την ανάγκη για μια «πολύ δραστική και ταχεία κατάργηση των σημερινών, υπαρχόντων ορυκτών καυσίμων» και τη διακοπή της ανάπτυξης νέων πηγών. Ο Amar Dayal, υποψήφιος MBA στο MIT Sloan School of Management, μίλησε για την αλληλεπίδραση μεταξύ τεχνολογίας και πολιτικής και τον κρίσιμο ρόλο που μπορεί να έχει μια νομοθεσία όπως ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού στο να επιτρέψει στις νέες ενεργειακές τεχνολογίες να προχωρήσουν στην εμπορευματοποίηση. Και η Shreyaa Raghavan, διδακτορική φοιτήτρια στο Ινστιτούτο Δεδομένων, Συστημάτων και Κοινωνίας, μίλησε για τη σημασία των διεπιστημονικών προσεγγίσεων στα κλιματικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του σημαντικού ρόλου της επιστήμης των υπολογιστών. Πρόσθεσε ότι το MIT τα καταφέρνει καλά σε αυτό σε σύγκριση με άλλα ιδρύματα και «η βιωσιμότητα και η απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές είναι πυλώνας σε πολλά διαφορετικά τμήματα και προγράμματα που υπάρχουν εδώ».
Ορισμένοι πρόσφατοι αποδέκτες των επιχορηγήσεων του MITEI Seed Fund ανέφεραν την πρόοδό τους σε μια συζήτηση που συντόνισε η Εκτελεστική Διευθύντρια του MITEI Martha Broad. Ο αποδέκτης της επιχορήγησης για σπόρους Ariel Furst, καθηγητής χημικής μηχανικής, επεσήμανε ότι η πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια είναι πολύ συγκεντρωμένη στον παγκόσμιο Βορρά και ότι, συνολικά, ένας στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως δεν έχει πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια και περίπου 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι «εξαρτώνται από βρώμικα καύσιμα να ζεστάνουν τα σπίτια τους και να μαγειρεύουν το φαγητό τους», με επιπτώσεις τόσο στην υγεία όσο και στο κλίμα. Η λύση που αναπτύσσει το έργο της περιλαμβάνει τη χρήση μορίων DNA σε συνδυασμό με καταλύτες για την παθητική μετατροπή του δεσμευμένου διοξειδίου του άνθρακα σε αιθυλένιο, μια ευρέως χρησιμοποιούμενη χημική πρώτη ύλη και καύσιμο. Η Kerri Cahoy, καθηγήτρια αεροναυπηγικής και αστροναυτικής, περιέγραψε τη δουλειά της σε ένα σύστημα παρακολούθησης των εκπομπών μεθανίου και των συνθηκών των γραμμών ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιώντας αισθητήρες που βασίζονται σε δορυφόρους. Αυτή και η ομάδα της ανακάλυψαν ότι τα καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος συχνά αρχίζουν να εκπέμπουν ανιχνεύσιμες ευρυζωνικές ραδιοσυχνότητες πολύ πριν αποτύχουν πραγματικά με τρόπο που θα μπορούσε να προκαλέσει πυρκαγιές.
Ο Admir Masic, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής, περιέγραψε την εργασία για την εξόρυξη των ωκεανών για ορυκτά όπως το υδροξείδιο του μαγνησίου που θα χρησιμοποιηθεί για τη δέσμευση άνθρακα. Η διαδικασία μπορεί να μετατρέψει το διοξείδιο του άνθρακα σε στερεό υλικό που είναι σταθερό σε γεωλογικούς χρόνους και δυνητικά χρησιμοποιήσιμο ως δομικό υλικό. Ο Kripa Varanasi, καθηγητής μηχανολογίας, είπε ότι με την πάροδο των ετών η χρηματοδότηση εκκίνησης του MITEI βοήθησε ορισμένα από τα έργα του που «συνέχισαν να μετατρέπονται σε νεοφυείς εταιρείες και μερικά από αυτά ευδοκιμούν». Περιέγραψε τις συνεχιζόμενες εργασίες για ένα νέο είδος ηλεκτρολύτη για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου. Ανέπτυξε ένα σύστημα που χρησιμοποιεί επιφάνειες που προσελκύουν φυσαλίδες για να αυξήσει την απόδοση των βιοαντιδραστών που παράγουν καύσιμο υδρογόνου.
Μια σειρά από συζητήσεις σε πάνελ κατά τη διάρκεια των δύο ημερών κάλυψε μια σειρά θεμάτων που σχετίζονται με τεχνολογίες και πολιτικές που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Από την τεχνολογική πλευρά, ένα πάνελ με επικεφαλής τον Randall Field, τον εκτελεστικό διευθυντή του Future Energy Systems Center του MITEI, εξέτασε μεγάλες βιομηχανικές διεργασίες που είναι δύσκολο να απανθρακοποιηθούν. Ο Antoine Allanore, καθηγητής μεταλλουργίας, περιέγραψε την πρόοδο στην ανάπτυξη καινοτόμων διεργασιών για την παραγωγή σιδήρου και χάλυβα, μεταξύ των πιο χρησιμοποιούμενων προϊόντων στον κόσμο, με τρόπο που μειώνει δραστικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ο Greg Wilson της JERA Americas περιέγραψε τη δυνατότητα αμμωνίας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές να υποκαταστήσει το φυσικό αέριο σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, μειώνοντας σημαντικά τις εκπομπές. Ο Yet-Ming Chiang, καθηγητής στην επιστήμη και τη μηχανική υλικών, περιέγραψε τρόπους για την απανθρακοποίηση της παραγωγής τσιμέντου χρησιμοποιώντας μια νέα διαδικασία χαμηλής θερμοκρασίας. Και ο Guiyan Zang, ένας ερευνητής στο MITEI, μίλησε για προσπάθειες μείωσης του αποτυπώματος άνθρακα της παραγωγής αιθυλενίου, μιας σημαντικής βιομηχανικής χημικής ουσίας, χρησιμοποιώντας μια ηλεκτροχημική διαδικασία.
Μια άλλη ομάδα, με επικεφαλής τον Jacopo Buongiorno, καθηγητή πυρηνικής επιστήμης και μηχανικής, διερεύνησε το λαμπρό μέλλον για την επέκταση της πυρηνικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων νέων, μικρών, αρθρωτών αντιδραστήρων που τελικά εμφανίζονται σε εμπορική επίδειξη. «Υπάρχει για πρώτη φορά πραγματικά εδώ στις ΗΠΑ εδώ και τουλάχιστον μιάμιση δεκαετία, πολύς ενθουσιασμός, πολλή προσοχή στα πυρηνικά», είπε ο Buongiorno. Η πυρηνική ενέργεια παράγει επί του παρόντος το 45 έως 50 τοις εκατό της ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς άνθρακα της χώρας, είπαν οι συμμετέχοντες στο πάνελ, και με τον πρώτο νέο πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής εδώ και δεκαετίες σε λειτουργία, έχει τεθεί το σκηνικό για σημαντική ανάπτυξη.
Η δέσμευση και η δέσμευση άνθρακα ήταν το θέμα μιας ομάδας με επικεφαλής τον David Babson, τον εκτελεστικό διευθυντή του προγράμματος Climate Grand Challenges του MIT. Οι καθηγητές του MIT Betar Gallant και Kripa Varanasi και οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας Elisabeth Birkeland από την Equinor και ο Luc Huyse από την Chevron Technology Ventures περιέγραψαν σημαντική πρόοδο σε διάφορες προσεγγίσεις για την ανάκτηση διοξειδίου του άνθρακα από τις εκπομπές σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, από τον αέρα και τον ωκεανό και τη μετατροπή του σε καύσιμα. , οικοδομικά υλικά ή άλλα πολύτιμα αγαθά.
Ορισμένες συζητήσεις σε πάνελ εξέτασαν επίσης την οικονομική και πολιτική πλευρά του ζητήματος του κλίματος. Ένα πάνελ για τις γεωπολιτικές επιπτώσεις της ενεργειακής μετάβασης συντονίστηκε από τον Αναπληρωτή Διευθυντή Πολιτικής του MITEI, Christopher Knittel, ο οποίος είπε ότι «η ενέργεια ήταν πάντα συνώνυμη με τη γεωπολιτική». Είπε ότι καθώς οι ανησυχίες μετατοπίζονται από το πού θα βρούμε το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο στο πού είναι το κοβάλτιο και το νικέλιο και άλλα στοιχεία που θα χρειαστούν, «όχι μόνο ανησυχούμε για το πού βρίσκονται τα κοιτάσματα των φυσικών πόρων, αλλά θα να ανησυχείτε όλο και περισσότερο για το πώς οι κυβερνήσεις δίνουν κίνητρα για τη μετάβαση» στην ανάπτυξη αυτού του νέου μείγματος φυσικών πόρων. Η πανελίστρια Suzanne Berger, καθηγήτρια του Ινστιτούτου, είπε ότι «βρισκόμαστε τώρα σε μια στιγμή μοναδικού ανοίγματος και ευκαιρίας για τη δημιουργία ενός νέου αμερικανικού συστήματος παραγωγής», ενός πολύ πιο αποτελεσματικού και λιγότερο παραγωγικού άνθρακα.
Ένα πάνελ ασχολήθηκε με την προοπτική του επενδυτή σχετικά με τις δυνατότητες και τις παγίδες των αναδυόμενων ενεργειακών τεχνολογιών. Η συντονιστής Jacqueline Pless, επίκουρη καθηγήτρια στο MIT Sloan, είπε «υπάρχει μεγάλη δυναμική τώρα σε αυτό το χώρο. Είναι μια πραγματικά ώριμη στιγμή για επενδύσεις», αλλά οι κίνδυνοι είναι πραγματικοί. «Απαιτούνται τόνοι επενδύσεων σε ορισμένες πολύ μεγάλες και αβέβαιες τεχνολογίες».
Ο ρόλος που μπορούν να παίξουν μεγάλες, καθιερωμένες εταιρείες στην καθοδήγηση μιας μετάβασης σε καθαρότερη ενέργεια εξετάστηκε από μια άλλη επιτροπή. Ο συντονιστής JJ Laukatis, διευθυντής υπηρεσιών μελών του MITEI, είπε ότι «η κλίμακα αυτού του μετασχηματισμού είναι τεράστια και θα είναι επίσης πολύ διαφορετική από οτιδήποτε έχουμε δει στο παρελθόν. Θα πρέπει να κλιμακώσουμε τις σύνθετες νέες τεχνολογίες και συστήματα σε όλους τους τομείς, από το υδρογόνο μέχρι τα ηλεκτρικά οχήματα μέχρι το ηλεκτρικό δίκτυο, με ρυθμούς που δεν έχουμε ξανακάνει». Και για να γίνει αυτό θα απαιτηθεί μια συντονισμένη προσπάθεια που περιλαμβάνει τη βιομηχανία καθώς και την κυβέρνηση και τον ακαδημαϊκό κόσμο.
Διαβάστε επίσης:
Οι λίμνες εκλύουν περισσότερα αέρια θερμοκηπίου από όσα αποθηκεύουν
