Οι τεχνικές φυσικής παρέχουν μια σπάνια ματιά στην πρώιμη αμερικανική νομισματική ιστορία.
Ο Μπέντζαμιν Φραγκλίνος φημίζεται συχνά για την επινόηση των διεστιακών και του αλεξικέραυνου. Ωστόσο, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Notre Dame προτείνουν ότι θα πρέπει επίσης να είναι γνωστός για τους καινοτόμους τρόπους του να κερδίζει (κυριολεκτικά) χρήματα.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Φράνκλιν τύπωσε σχεδόν 2.500.000 χαρτονομίσματα για τις αμερικανικές αποικίες χρησιμοποιώντας αυτό που οι ερευνητές έχουν αναγνωρίσει ως εξαιρετικά πρωτότυπες τεχνικές, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
Ανησυχίες αποικιακού χρήματος και παραχάραξης
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Khachatur Manukyan, αναπληρωτή καθηγητή ερευνητή στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας, έχει περάσει τα τελευταία επτά χρόνια αναλύοντας ένα θησαυροφυλάκιο σχεδόν 600 σημειώσεων από την περίοδο της αποικιοκρατίας, το οποίο αποτελεί μέρος μιας εκτεταμένης συλλογής που αναπτύχθηκε από το Hesburgh Σπάνια βιβλία και ειδικές συλλογές των βιβλιοθηκών. Τα αποικιακά χαρτονομίσματα καλύπτουν μια περίοδο 80 ετών και περιλαμβάνουν σημειώσεις που τυπώθηκαν από το δίκτυο τυπογραφείων και άλλων τυπογράφων του Φράνκλιν, καθώς και μια σειρά από πλαστά χαρτονομίσματα.
Διαβάστε επίσης: Πώς ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν πολέμησε τους παραχαράκτες χρημάτων
Ο Μανουκιάν εξήγησε ότι η προσπάθεια εκτύπωσης χρημάτων για το νεοσύστατο αποικιακό νομισματικό σύστημα ήταν σημαντική για τον Φράνκλιν όχι μόνο ως τυπογράφο αλλά και ως πολιτικό.
«Ο Μπέντζαμιν Φραγκλίνος είδε ότι η οικονομική ανεξαρτησία των Αποικιών ήταν απαραίτητη για την πολιτική τους ανεξαρτησία. Τα περισσότερα από τα ασημένια και χρυσά νομίσματα που μεταφέρθηκαν στις βρετανικές αμερικανικές αποικίες αποστραγγίστηκαν γρήγορα για να πληρωθούν τα μεταποιημένα αγαθά που εισάγονταν από το εξωτερικό, αφήνοντας τις Αποικίες χωρίς επαρκή χρηματικό απόθεμα για να επεκτείνουν την οικονομία τους», είπε ο Manukyan.
Ωστόσο, ένα σημαντικό πρόβλημα στάθηκε εμπόδιο στις προσπάθειες εκτύπωσης χαρτονομίσματος: η παραχάραξη. Όταν ο Franklin άνοιξε το τυπογραφείο του το 1728, το χαρτονόμισμα ήταν μια σχετικά νέα ιδέα. Σε αντίθεση με το χρυσό και το ασήμι, η έλλειψη εγγενούς αξίας του χαρτονομίσματος σήμαινε ότι βρισκόταν συνεχώς σε κίνδυνο υποτίμησης. Δεν υπήρχαν τυποποιημένοι λογαριασμοί κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας, αφήνοντας την ευκαιρία στους παραχαράκτες να περάσουν πλαστά χαρτονομίσματα ως αληθινά. Σε απάντηση, ο Franklin εργάστηκε για να ενσωματώσει μια σειρά από χαρακτηριστικά ασφαλείας που έκαναν τους λογαριασμούς του διακριτικούς.
«Για να διατηρήσει την αξιοπιστία των χαρτονομισμάτων, ο Franklin έπρεπε να παραμείνει ένα βήμα μπροστά από τους παραχαράκτες», είπε ο Manukyan. «Αλλά το βιβλίο όπου γνωρίζουμε ότι κατέγραψε αυτές τις αποφάσεις και τις μεθόδους εκτύπωσης έχει χαθεί στην ιστορία. Χρησιμοποιώντας τις τεχνικές της φυσικής, καταφέραμε να αποκαταστήσουμε, εν μέρει, μερικά από αυτά που θα έδειχνε αυτό το αρχείο».
Επιστημονική Ανάλυση των Τεχνικών του Φράνκλιν
Ο Manukyan και η ομάδα του χρησιμοποίησαν φασματοσκοπικά και απεικονιστικά όργανα αιχμής που στεγάζονται στο Εργαστήριο Πυρηνικής Επιστήμης και σε τέσσερις βασικές ερευνητικές εγκαταστάσεις της Notre Dame: το Κέντρο Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, την Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Απεικόνισης, την Εγκατάσταση Χαρακτηρισμού Υλικών και την Εγκατάσταση Μοριακής Δομής. Τα εργαλεία τους επέτρεψαν να δουν πιο προσεκτικά από ποτέ τα μελάνια, το χαρτί και τις ίνες που έκαναν τους λογαριασμούς του Franklin διακριτικούς και δύσκολο να αναπαραχθούν.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα που βρήκαν ήταν στις χρωστικές του Franklin. Ο Manukyan και η ομάδα του προσδιόρισαν τα χημικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται για κάθε αντικείμενο στη συλλογή αποικιακών σημειώσεων της Notre Dame. Τα πλαστά, βρήκαν, έχουν χαρακτηριστικές υψηλές ποσότητες ασβεστίου και φωσφόρου, αλλά αυτά τα στοιχεία βρίσκονται μόνο σε ίχνη στους γνήσιους λογαριασμούς.
Οι αναλύσεις τους αποκάλυψαν ότι παρόλο που ο Franklin χρησιμοποίησε (και πουλούσε) το “lamp black”, μια χρωστική ουσία που δημιουργείται από την καύση φυτικών ελαίων, για τις περισσότερες εκτυπώσεις, το έντυπο νόμισμα του Franklin χρησιμοποιούσε μια ειδική μαύρη βαφή από γραφίτη που βρισκόταν σε βράχο. Αυτή η χρωστική ουσία είναι επίσης διαφορετική από το «μαύρο των οστών» που φτιάχνεται από καμένο κόκκαλο, το οποίο ευνοούνταν τόσο από τους παραχαράκτες όσο και από εκείνους έξω από το δίκτυο των τυπογραφείων του Φράνκλιν.
Μια άλλη από τις καινοτομίες του Franklin ήταν στην ίδια την εφημερίδα. Η εφεύρεση της συμπερίληψης μικροσκοπικών ινών σε χαρτοπολτό — ορατά ως χρωματισμένα τσιμπούρια μέσα σε χαρτονόμισμα — έχει συχνά πιστωθεί στον κατασκευαστή χαρτιού Zenas Marshall Crane, ο οποίος εισήγαγε αυτή την πρακτική το 1844. Αλλά ο Manukyan και η ομάδα του βρήκαν στοιχεία ότι ο Franklin είχε συμπεριλάβει χρωματιστά μετάξια σε το χαρτί του πολύ νωρίτερα.
Η ομάδα ανακάλυψε επίσης ότι οι σημειώσεις που τυπώθηκαν από το δίκτυο του Φράνκλιν έχουν μια χαρακτηριστική εμφάνιση λόγω της προσθήκης ενός ημιδιαφανούς υλικού που προσδιόρισαν ως μοσχοβίτη. Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο Franklin άρχισε να προσθέτει μοσχοβίτη στα χαρτιά του και το μέγεθος αυτών των κρυστάλλων μοσχοβίτη στο χαρτί του αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου. Η ομάδα εικάζει ότι ο Franklin αρχικά άρχισε να προσθέτει μοσχοβίτη για να κάνει τις έντυπες σημειώσεις πιο ανθεκτικές, αλλά συνέχισε να το προσθέτει όταν αποδείχτηκε χρήσιμος αποτρεπτικός παράγοντας για τους παραχαράκτες.
Προκλήσεις και Συνεργατικές Ανακαλύψεις
Ο Manukyan είπε ότι είναι ασυνήθιστο για ένα εργαστήριο φυσικής να δουλεύει με σπάνιο και αρχειακό υλικό, και αυτό έθετε ειδικές προκλήσεις.
«Λίγοι επιστήμονες ενδιαφέρονται να εργαστούν με υλικά σαν αυτά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτοί οι λογαριασμοί είναι μοναδικοί. Πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξαιρετική προσοχή και δεν μπορούν να καταστραφούν. Αυτοί είναι περιορισμοί που θα απέτρεπαν πολλούς φυσικούς σε ένα έργο σαν αυτό», είπε.
Αλλά για αυτόν, το έργο είναι μια απόδειξη της αξίας της διεπιστημονικής εργασίας.
«Είχαμε την τύχη να έχουμε φοιτητές ερευνητές σε αυτό το έργο με ενδιαφέροντα τόσο για τη φυσική όσο και για την ιστορία και τη διατήρηση της τέχνης. Και οι βασικές ερευνητικές εγκαταστάσεις καθώς και η ομάδα των Σπάνιων Βιβλίων και των Ειδικών Συλλογών ήταν απίστευτοι ερευνητικοί συνεργάτες. Χωρίς ένα ασυνήθιστο επίπεδο συνεργασίας σε διάφορους κλάδους, οι ανακαλύψεις μας δεν θα ήταν δυνατές».
Αναφορά: «Πολλαπλής κλίμακας ανάλυση των καινοτομιών του Benjamin Franklin στο αμερικανικό χαρτονόμισμα» από τους Khachatur Manukyan, Armenuhi Yeghishyan, Ani Aprahamian, Louis Jordan, Michael Kurkowski, Mark Raddell, Laura Richter Le, Zachary D. Schultz, Liam Spillane και Michael Wiescher, 17 Ιουλίου 2023, Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
DOI: 10.1073/pnas.2301856120
Εκτός από τον επικεφαλής ερευνητή Manukyan, η ερευνητική ομάδα για αυτό το έργο περιελάμβανε τον Armenuhi Yeghishyan, τεχνικό εργαστηρίου στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας. Ani Aprahamian, ο Frank M. Freimann Καθηγητής Φυσικής και ταυτόχρονος καθηγητής στο Τμήμα Χημείας και Βιοχημείας. Louis Jordan, ομότιμος βιβλιοθηκάριος του Πανεπιστημίου για ακαδημαϊκές υπηρεσίες και συλλογές. Michael Kurkowski, πρώην προπτυχιακός ερευνητής που σπουδάζει φυσική και μαθηματικά. Ο Mark Raddell, ένας πρώην προπτυχιακός ερευνητής που σπουδάζει οικονομικά και φυσική και τώρα είναι σύμβουλος στην Deloitte. Η Laura Richter Le, μια πρώην προπτυχιακή ερευνήτρια που είναι τώρα μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Conservation Center στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης‘s Ινστιτούτο Καλών Τεχνών? Zachary D. Schultz, πρώην αναπληρωτής καθηγητής στη Notre Dame που είναι τώρα μέλος ΔΕΠ στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Liam Spillane, ο οποίος εργάζεται στην Gatan Inc. και Michael Wiescher, ο καθηγητής Φυσικής Frank M. Freimann.
Αυτό το ερευνητικό έργο χρηματοδοτήθηκε από εσωτερική επιχορήγηση της Notre Dame Research.
Διαβάστε επίσης:
Το έργο Zoonomia εξηγεί τη σύνδεση μεταξύ ανθρώπων και θηλαστικών
Οι αυτόχθονες εισροές αποκάλυψαν πρώιμες ενδείξεις παραγωγής ινών στις τροπικές περιοχές
